Superouder
Sneller een A diploma
Bekijk deze korte videoGeplaatst op 24-03-2018
Watervrees wordt ook wel waterangst of hydrofobie genoemd. Het is een grote angst voor water, maar ook voor activiteiten die met water te maken hebben, zoals in bad gaan of onder de douche. Meestal is het niet het water zelf waar een kind bang voor is, maar de gevaren die een kind erbij bedenkt. Zo kan je peuter bang zijn dat hij mee wordt gezogen in het doucheputje of dat hij niets meer kan zien als er water in z’n ogen komt.
Watervrees komt vrij vaak voor: ongeveer drie op de tien kinderen heeft er in enige mate last van. Er zijn kinderen met een aangeboren angst voor water, maar meestal ontstaat watervrees pas later. Dit zijn een aantal mogelijk oorzaken waardoor een kind waterangst kan ontwikkelen.
Waterangst kan ontstaan als je je baby in het badje of onder de douche doet en jij schrikt als hij het op een brullen zet, omdat hij bijvoorbeeld moet wennen, of het water te koud of warm is. Stop je op zo’n moment onmiddellijk met het badderen van je kind en troost je hem, dan bevestig je zijn angst. De kans is dan groot dat je kind volgend keer niet meer in bad of onder de douche wil.
Is je kind gevoelsmatig te lang onder water is geweest, bijvoorbeeld omdat hij uitgleed, dan kan hij hier een trauma aan overhouden. Niet zo gek, want hij heeft het gevoel gehad bijna te zijn verdronken.
Angst voor water kan ook ontstaan als ouders zelf niet van water houden, of niet kunnen zwemmen. Ze kunnen hun angst voor water dan onbewust doorgegeven aan hun kind. Als je zelf niet van water of zwemmen houdt, is het dan ook belangrijk dat je erop let dat je dit gevoel niet overbrengt op je kind. Dit gaat vaak ongemerkt! Kinderen zijn gevoelig voor signalen die hun ouders afgeven: ook indirecte signalen via lichaamstaal bijvoorbeeld.
Je kunt je kind ook angst aanpraten door je kind steeds te waarschuwen voor de gevaren van water en dingen te zeggen als: ‘Pas op dat je niet uitglijdt in bad’ of ‘Het bad mag niet te vol, dat is gevaarlijk.’
Kinderen kunnen ook banger worden voor water, naarmate ze ouder worden. Ze gaan steeds meer nadenken en worden zich bewuster van eventuele gevaren.
Gaat je kind in bad, terwijl hij last heeft van z’n oren of zelfs een oorontsteking, dan kan dat pijn doen. Hij kan deze pijn dan gaan associëren met badderen en water. Hier kan waterangst uit ontstaan en/of in angst om met het hoofd onder water te durven.
Vindt je kind het spannend of zelfs eng om onder de douche en/of in bad te gaan? Probeer er dan eerst achter te komen, waarom hij het eng vindt. Is hij misschien bang om in het afvoerputje meegezogen te worden (wat voor kinderen een heel reële angst is) of vindt hij het griezelig om water in z’n gezicht te krijgen? Wat het probleem ook is, neem de angst van je peuter of kleuter serieus en forceer niets.
Hier een aantal tips die je kind kunnen helpen om straks wel met plezier onder de douche of in bad te gaan.
Meestal groeit een kind langzaam over z’n angst om in bad of onder de douche te gaan heen. Is je kind van een jaar of vijf, zes nog bang voor water, dan is starten met zwemles nog geen goed idee. Om hiermee te kunnen beginnen moet een kind namelijk al redelijk watervrij zijn. Een kind dat watervrij is, durft bijvoorbeeld zijn gezicht in het water te doen, met bandjes in het water te springen en voelt zich prettig en veilig in het water. In de eerste fase van de zwemles wordt er gewerkt aan het watervrij worden van kinderen, maar is je kind echt bang voor water, dan kun je beter eerst zelf starten met het watervrij maken van je kind.